П'еса на свята / Пьеса на праздник

Яшчэ ў 1990-х, працуючы ў газеце,  з нагоды-без нагоды дапытвалася ў творцаў, як робіцца мастацтва. З 2006  з гэткімі ж пытаннямі звяртаюцца да мяне. Напрыклад: якім чынам і паводле якіх крытэраў у Тэатры юнага гледача выбіраюцца п'есы да пастаноўкі... на Новы год? А-ёй. Адказваю.

Васіль Ніцко (Дзед Мароз) у спектаклі "Куды падзеўся снег?.." К.Драгунскай

“Навагодняя тэматыка” ў тэатры – гэта частае пераўвасабленне вартага спектакля ў доўгі ранішнік з Дзедам Марозам, Снягуркай і выкраданнямі нейкага важнага персанажа, праўда,  без салодкіх падарункаў для гледачоў. Вядома, з  “Ільва, вядзьмаркі і адзежнай шафы” Клайва Льюіса таксама можна ўтварыць навагодняе глупства (і шмат гадоў таму нашаму тэатру гэта паспяхова ўдалося); ды лепей, калі Новы год у тэатры – падстава для вартага спектакля.

Кацярына Крылова (дзяўчынка Ай) і Леанід Улашчанка (прафесар Люблюкошак)

Сёлетняя прэм’ера – “Куды падзеўся снег?..” Ксеніі Драгунскай, паўстала паводле добрай п’есы і яе “навагодняя тэматыка” – нагода для важнай размовы пра свет, у якім мы жывем. Пра горад і ягоных насельнікаў, нашых суседзяў – катоў, сабак, птушак, якіх трэба паважаць і абараняць, пра прыроднае асяроддзе, якое так  вымагае нашага чыннага саўдзелу!  Рэжысёр Ганна Казлова гэтыя думкі падзяляе і даводзіць са сцэны, а мастак Ларыса Рулёва ёй спрыяе і дапамагае. 

Сяргей Марговіч (прынц) і Кацярына Крылова (дзяўчынка Ай)

У беларусаў свята – нагода папрацаваць душой (і наша мова гэта цудоўна адлюстравала). Такой працы вымагае Нараджэнне Хрыстова, таму і спектакль “Дарога на Віфлеем” С.Кавалёва  ўжо колькі гадоў у нашым рэпертуары. Безумоўна, добрых і глыбокіх п’ес пра гэтае свята няшмат, але ёсць літаратура, якая абавязкова зробіцца драматургіяй! У планах тэатра – стварэнне тэатралізаванай праграмы-расповеду пра беларускі паганскі пантэон, пра святога Міколу  і пра тое, як святкуюць Нараджэнне Хрыстова ў розных краінах свету.Балазе, у адрэстаўраваным будынку тэатра для гэтых праграм аднаўляецца Елачная зала. А на сцэне з’явяцца новыя спектаклі паводле Метэрлінка, Андэрсена, братоў Грым...  Я не супраць Дзеда Мароза. Але ў тэатры саладжавая маска з бурачковымі шчокамі яму не дужа пасуе. 

Жана Лашкевіч